Maandagmiddag, 22 augustus, is op 63-jarige leeftijd Daan de Ligt overleden. Een ernstige ziekte maakte een einde aan zijn leven. Een leven dat heel lang in het teken van voetbal stond. Niet alleen voetbal, ook fotograferen en het maken van fraaie gedichten waren zijn bezigheden.
VIOS
Het voetbal bracht ons samen, bij het toenmalige VIOS op sportpark Escamp II. Ik was er jeugdtrainer, Daan werd verzorger bij het jeugdteam dat ik trainde. Maar Daan was meer dan een verzorger. Hij was er altijd voor zijn team, maar ook voor zijn trainer. Die af en toe heel fanatiek kon zijn…en Daan die het dan weer wat temperde, relativeerde. Elke trainingsavond was hij ook aanwezig!
DUNO
Mooie jaren waren het bij de jeugd van VIOS, het befaamde internationale jeugdtoernooi, de mooie buitenlandse toernooien, de voetbalkampen in Epe. We hebben veel mooie momenten meegemaakt. Toen ik stopte als trainer bij de jeugd van VIOS heb ik Daan gevraagd om mee te gaan als verzorger naar DUNO. Daan twijfelde, hij was een clubman, geen ‘loper’. In diverse gesprekken bij hem thuis, toen nog aan de Leijweg, lukte het om hem over te halen. Bij DUNO was weinig te halen! Maar het ging Daan zeker niet om de hoogte van de vergoeding, een goed gevulde verzorgerskast was hem veel meer waard in die tijd. Begonnen in een provisorische verzorgerskamer. Later, toen de club het belang en de noodzaak zag, kwam er een fraaie verzorgerskamer, met meer faciliteiten. En Daan had het naar zijn zin.
Voetbalbond
Vijf jaar als trainer van de hoofdmacht gefungeerd. De eerste jaren zelfs van het eerste, tweede en derde, zo’n man of veertig (!). En Daan als verzorger, maar eigenlijk meer dan dat, ook vertrouwensman. Hoeveel spelers heeft hij niet tijdig op de been geholpen, maar ook afgeremd als het niet verstandig was om al weer te gaan spelen! Ook in de dug-out altijd een steun en toeverlaat, een ‘praatpaal’. Het behalen van het kampioenschap mocht ook voor een groot deel op zijn conto geschreven worden! Wij hebben als duo – hij als verzorger, ik als trainer – gewerkt bij de meiden- en vrouwenselecties van de toenmalige Haagse Voetbal Bond (HVB). Pakten met de vrouwen het Nederlands kampioenschap en Daan viel regelmatig in als verzorger bij het senioren afdelingselftal of bij jeugdselecties van de HVB.
Na mijn vertrek als trainer bij DUNO, bleef Daan ‘bij de club hangen’. Eerst nog als verzorger, maar daarna in allerlei functies. Henk Ruijl noemt ze op de website van de club zomaar op: selectiecoördinator, -elftalleider, -(her)oprichter van de vrouwenafdeling, -clubbladredacteur, -fotograaf en -webmaster. Niet ten onrechte werd de man die ik ooit meevroeg als verzorger naar de club, benoemd tot Erelid van DUNO.
Haaglanden Voetbal
Later kon ik Daan weer zo ver krijgen om ook voor Haaglanden Voetbal ‘iets’ te gaan doen. Hij werd een zeer gewaardeerd columnist. Schreef over zaken die hij tegenkwam op en rond de velden. Op een gegeven moment stopte hij. ,,Ik heb zo langzamerhand over alles geschreven op en langs het veld”, was zijn conclusie. Later was hij toch weer actief voor Haaglanden Voetbal. Eerst als fotograaf van DUNO-wedstrijden en daarna na elke wedstrijd van ADO Den Haag stuurde hij (vaak al een uur na de wedstrijd) een gedicht in. Een seizoen lang. In 2014 werd het contact weer wat intensiever. Bij de Nederlandse Sportboeken Club, waar ik ook nauw bij betrokken was, werd zijn bundel ‘Gedichten uit de bezemwagen’ in 2015 uitgegeven. In die bundel ook diverse gedichten over ADO Den Haag uit zijn tijd bij Haaglanden Voetbal. Het eerste exemplaar werd – natuurlijk – in de huiskamer van DUNO uitgereikt.
Daan, een man met wie je bijna geen ruzie kon krijgen, maar wel iemand met een duidelijk eigen mening. Destijds lekker cognacje na een wedstrijd. Een man ook waar je altijd op kon rekenen. En Daan had het naar zijn zin bij DUNO. Of zoals hij op de dag van zijn overlijden in de ochtend nog appte naar Henk Ruijl: ,,Bedankt voor de fijne tijd die ik bij DUNO heb mogen beleven. De kanker heeft zich de laatste dagen bijna explosief ontwikkeld. Het gaat helaas niet meer lukken. Het hoofd wil nog wel, het lichaam is op.”
Op zijn facebook maandagavond nog een gedicht van Daan:
Altijd lucht
Eeuwig water
Immer strand
De mens is slechts
Een vluchtige passant
Daan, bedankt voor de vele fantastische momenten, in de voetballerij bij VIOS, de HVB en bij DUNO, maar zeker ook daarbuiten. Rust zacht.
Ton Beije
Hoofdredacteur Haaglanden Voetbal
The post Voetbalvriend Daan de Ligt overleden appeared first on Haaglanden Voetbal.