O.S.2016
De Olympische vlam is weer voor vier jaar teruggebracht tot het niveau van een waakvlammetje. De Brazilianen hijgen nog na van de euforie dat ze tenminste met het voetballen een gouden plak in eigen land hebben kunnen houden. De organisatoren zitten ondertussen in een lege portemonnee te staren en proberen er nog een paar muntjes uit te knijpen om het miljardenverlies te kunnen uitleggen in de favela’s. Onze Rio-gangers zijn inmiddels terug naar huis en zijn nog bezig hun bezoek aan King, Queen en Rutte te verwerken of zijn alweer nagenoeg naamloos aan het werk.
Onze nationale kwajongen, Youri van Gelder, is zijn A-status en zijn inkomen kwijt en moet nu op braderieën en dergelijke zijn kunsten vertonen om brood op de plank te houden. De beroepsanalisten verlustigen zich op de medaillelijst als beren om een honingpot. Gedoodverfde medaillekandidaten faalden en uit onbekende sporten kwam goud, zilver en brons. Het waren inspanningen van vrouwen en mannen in sporten waarvoor we veelal zelden ontrouw waren aan onze favoriete TV-programma’s en die toch ons vaderland in de top van deze sportende aardkloot brachten.
Maar ook dat is tijdelijk in onze beleving. We zijn inmiddels weer gevangen in de verrassingen van de vaderlandse voetbalcompetitie of het uitblijven van prestaties van Nederlanders in de Vuelta.
Rio is weer gewoon Rio de Janeiro waar criminaliteit en armoede het beeld bepalen van deze metropool van Brazilië. Het Christusbeeld is in het gedruis van de spelen geprofaniseerd en heeft nu de religieus gekleurde status terug.
Wie kritisch heeft gekeken moet tot de conclusie zijn gekomen dat elke neiging om een dergelijk evenement naar Nederland te halen een aanzet is tot een volgende recessie. Wij hebben geen favela’s maar genoeg nationale problemen waarom het asociaal is Olympische miljarden te verspillen.
HAAGLANDIA
Het doek is gevallen. Het huwelijk tussen het Haagse FC Kranenburg en RVC/RIJSWIJK heeft uiteindelijk niet geleid tot het optimale geluk. En zoals bij veel echtscheidingen zijn het ook hier de financiën die de relatie hebben opgeblazen. De reacties zijn wisselend, maar degenen die zich geroepen voelen om Haaglandia te verdedigen zijn waarschijnlijk meer emotioneel dan rationeel gemotiveerd. Het is inmiddels al veel langer in de wandelgangen bekend dat het financiële elastiekje van Haaglandia op springen stond. De leden hebben toch kunnen weten dat het niet goed ging. Een onaflosbare schuld is toch geen kruimeltje dat je van de bestuurstafel veegt. Is er dan geen kascommissie geweest die (namens de leden) daar een dikke vinger op heeft gelegd. Was in de opvolgende financiële verslagen niets van dat deficit te vinden. Hebben de leden zitten slapen, hebben ze de jaarvergaderingen niet bezocht of zijn ze gewoon door het bestuur belazerd met onjuiste cijfers. De meeste mee-huilers zijn indirect ook schuldig.
In aanmerking nemende dat elke voetbalvereniging aan zijn financiële verplichtingen moet voldoen en bij verzaken daaraan de consequentie moet dragen, kan ook Haaglandia daaraan niet ontkomen. Het zinloze gespartel aan het einde waarmee men getracht heeft straffeloos aan die verplichting te ontkomen is eerder komisch dan interessant.
Hier is wederom een geval waarbij de club verkocht is aan een onverantwoord streven om zo hoog mogelijk te voetballen en dat te financieren met geld dat er niet is. Het opofferen van de vereniging aan de betrekkelijke waarde van het functioneren in een sportieve top. Er komen zo’n 700 (overwegend Haagse) leden op straat te staan. Dat is een bitter gevolg dat men de opvolgende besturen moet verwijten. Hier ligt een taak voor de KNVB en andere betrokken organen en personen om voor dat probleem passende oplossingen te vinden. Ik wil hier niet vooruitlopen op mogelijkheden en varianten maar eenvoudig zal het niet zijn. Het enige positieve kan zijn dat het een les is voor andere clubs die op eenzelfde koordje dansen.
EN NU OP NAAR HET WK
We hebben de kater van de afwezigheid bij het EK manmoedig verwerkt. De matige kwaliteit van het gepresenteerde spel was dusdanig dat menige wedstrijd voor de buis werd overgeslagen. Vaak friemelde de vraag of we sommige van die teams niet hadden kunnen oprollen en er dus bij hadden moeten zijn. Het boek van de EK 2016 is echter dicht.
De eerste pagina’s van de editie WK 2018 zijn alweer geschreven. Voordat Nederland zich in de eerste krachtmeting kan werpen, stort het kaartenhuis van de technische begeleiding al weer in elkaar. De één rent achter het grote(re) geld aan om de uitpuilende bankrekening van een gouden top te voorzien. Voornemens en beloften hebben de waarde van vals geld. De ander vindt zijn ego onvoldoende gehonoreerd of wil zijn harde hand overduidelijk in beeld brengen. Dit is weer Nederland op z’n smalst en niet onbekend.
De eerste krachtproef wordt Zweden (zonder Zlatan ?). Zal de rust dan zijn teruggekeerd op de burelen in Zeist ? Zal inmiddels begrepen zijn dat het gaat om het WK en niet om de egootjes die vaak kwetsbare (Achilles-)hieltjes hebben?
Dries Weber
© Haaglanden Voetbal
The post Column van Dries Weber appeared first on Haaglanden Voetbal.