EEN DRUPJE CRUIJFF
Ergens in het verre zonnige zuiden van Europa zweeft gekristalliseerde voetbalwijsheid dat soms in het Nederlands wordt vertaald en dan doorsijpelt naar het koelere noorden. Het krijgt nu echter steeds meer iets van de overbekende druppel, maar dan op een onwillig gloeiende plaat. Dat drupje gaat sissend ten onder in die hitte en hoe heter de plaat des te heftiger is het gesis en des te sneller is het drupje weg zonder sporen na te laten.
Zo drijft het miezerige Barceloonse buitje naar de Nederlandse dreven. De plaat is daar evenwel danig heet gestookt door het belabberde presteren van het vaderlands voetbal op internationaal niveau. Het buitje kan een verkoelend effect vergeten. Royaal sissend wordt ze van de plaat geblazen.
Oftewel ….
Over de rug van AJAX (of hoe moet je dat anders noemen) wordt een strijd gestreden waarbij de behoefte aan macht (hoewel dat wordt ontkend) het belang van het voetballen overschrijdt.
Eigenlijk een onbegrijpelijke situatie, zo iets als twee koks in één keuken waar de één chocoladepasta op de biefstuk gooit en de ander er pindasaus op mikt. Uiteindelijk krijgt de klant frites met een bal gehakt.
Oftewel ….
Die klant moet maar afwachten wat er op het veld gebeurt. Daar vormen de resultaten het beeld van de potentie van de club. En of het nu eigen kweek is of bruikbare import is, het zal de supporter en miljoenen daarbuiten niet interesseren. Bovendien is goed gekweekte eigen jeugd ook goed bruikbaar op de slavenhandel tijdens de transferperiode. Zolang we nog geen mensen mogen klonen, blijft elk voetbaltalent uniek en talenten bepalen het niveau van elke generatie voetballers op het nationale en internationale podium.
Oftewel ….
Geen talenten, geen toekomst met of zonder een drupje Cruijff.
FIFA
Er wordt een “Casa Nostra” ontmanteld. De op maffiaanse leest geschoeide FIFA wordt steen voor steen afgebroken. Stuk voor stuk worden corrupte fraudeurs die tot nu toe ongestraft miljoenen euro’s naar elkanders bankrekeningen konden schuiven, getackeld door de terriërs van de FBI. Zelfs de Zwitsers die over het algemeen nog al omzichtig met banktegoeden plegen om te gaan, begrijpen dat zij hier hun verantwoording moeten nemen. Een Amerikaanse aanklager spreekt over een wereldorganisatie met een geïnstitutionaliseerde corruptie.
Deze giftige, stinkende, borrelende beerput lekt en maakt het internationale voetbal tot het bewijs wat er allemaal mis kan gaan als een – in principe democratische – structuur vervalt tot een verkapte dictatuur. Het is een dichtgeslibde, verkropte mannetjeswereld waarin het mogelijk is adequate controle te weren. Ook de ethische commissie van de FIFA durfde pas goed in beweging te komen nadat voor controle van buitenaf de juiste deuren open gingen.
De onthullingen roepen om een drastische reorganisatie van de FIFA maar sommige (foute) verhoudingen zijn zo ingevreten dat het heel moeilijk zal worden om allerlei frauduleuze en criminele relaties te ontmantelen. In de loop der jaren zijn stemmen gekocht en omgekocht bij aangesloten bonden die er alles aan gelegen zijn, de welkome eurostroom in beweging te houden. Daarnaast zitten er figuren op stoelen gelijmd met een zachte gouden binnenvering die ook niet gemakkelijk loslaat.
Er zal een enorme druk op de FIFA moeten worden uitgeoefend om er een betrouwbaar en uitsluitend op voetbalbelang gericht instituut van te maken. Wie deze druk moet creëren is momenteel wellicht de belangrijkste vraag waar een antwoord op moet komen.
DE KNVB STRAFT
In een uitgebreid artikel legde het AD de zere vinger op de wijze waarop de KNVB met haar strafrechtpleging omgaat. Schorsingen tot 7 á 8 weken zijn geen uitzondering. Oorzaak is een vermindering van de strafcodes van 46 naar 7 varianten. Tevens zijn bij dit beperkte aantal codes de straffen verhoogd. Met minder botten en meer zout, wordt de soep niet smakelijker gemaakt. De beperking van het aantal codes zou een doelstelling kunnen zijn in het kader van werkbesparing, maar het verzwaren van de straffen zou moeten betekenen dat de aard van de overtredingen zwaarder is geworden en dat laatste durf ik te betwijfelen.
Er kan gedacht worden aan een preventieve, afschrikwekkende werking maar dan zouden dergelijke straffen meer in het openbaar gebracht moeten worden. De KNVB is echter van mening dat zoiets in het kader van de privacy niet kan. Dit geldt echter niet voor het betaalde voetbal waarbij de KNVB voorop staat om boosdoeners in de publiciteit te brengen.
Gesteld wordt dat de amateurverenigingen en de KNVB ooit besloten hebben om strenger op te treden tegen gewelddadigheden op het veld. Nu wordt besloten om de straffen te verhogen terwijl het aantal excessen in de laatste drie jaar met 25 % is gedaald.
Voorgaand twee voorbeelden van een kromme gedachtegang.
KNVB, DEMOCRATIE ?
Er stond een berichtje in de krant. Het aantal leden van de verenigingsraad (amateurvoetbal) van de KNVB is teruggebracht van 60 naar 30 stuks. In de nieuwe structuur moeten deze 30 zo’n 3.000 verenigingen vertegenwoordigen. Na de afdelingen zijn ook de districten opgeheven en de relatie tussen clubs en afgevaardigden is nu als een luchtballon boven een speelplaats met kleuters.
Elke afgevaardigde vertegenwoordigt ongeveer 200 clubs en de verkiezing geschiedt via internetkanalen waarbij de kandidaat iets heeft van een bekende in een kleine groep die naar boven getild wordt om clubs te vertegenwoordigen waarmee hij totaal geen contact heeft. Clubbestuurders hebben geen idee wat er namens hen in Zeist gebeurt. Ze worden van te voren noch daarna rechtstreeks geïnformeerd en moeten het doen met fragmenten die via de site van de KNVB of de pers wordt losgelaten.
De overname van de regie door het “ambtenarendom” in Zeist is sluipenderwijs gebeurd en het is aan de toenmalige en de huidige afgevaardigden te verwijten dat het zover is gekomen. Van de opbouw van een rechtlijnige democratische structuur zoals die in 1978 werd neergezet, is niets meer over. Overlegorganen zoals die in de vorm van afdelingen en districten functioneerden, zijn geëlimineerd. Het begon met het achterhouden van punten die op de agenda van de Algemene Vergadering Amateurvoetbal stonden en waar de meningen van de clubs niet werd gevraagd.
Van belang was het structureel niet berichten welke statuten- en reglementswijzigingen aan de orde waren, zodat bijna onopgemerkt gewerkt kon worden aan drastische wijzigingen en de besluitvorming als een voldongen feit werd gepresenteerd.
Wie is de schuld van dit voze proces?
Het zijn de verenigingen zelf die zich de democratische rechten uit handen hebben laten nemen. Vele bestuurders waren gefocust op het ranglijstje van de selectie of werden geplaagd door organisatorische problemen binnen de club en hadden geen oog en/of geen wil om zich te interesseren voor die grote, bijna onzichtbare KNVB in Zeist. Maar de strijd om de macht was allang gaande. Het adagium dat je de beslissende en de uitvoerende macht gescheiden moest houden, is inmiddels vervaagd tot een rommelig opgebouwde façade voor een leeg huis. Het bedroevende is dat het niet meer mogelijk is om de structuur van de amateurafdeling tot aanvaardbare, democratische verhoudingen terug te brengen. Dat de afgevaardigden zich ook langs deze afdalende spiraal hebben laten meevoeren, is eveneens verwijtbaar. Veel zijn de voorbeelden hoe het op die manier fout kon gaan. Zowel organisatorisch, administratief als financieel heeft Zeist aangetoond tamelijk ongeschikt te zijn.
In dit kader passen de recente ontwikkelingen met betrekking tot de invoering van een nieuwe overgangsklasse tussen amateur- en betaald voetbal. Ogenschijnlijk maakt men zich in Zeist heel druk over de vraag hoe deze klasse genoemd moet worden. Er wordt aan voorbij gegaan dat met de invoering van de hoofdklasse en de topklasse de beoogde overgang naar het betaalde voetbal geen resultaat opleverde. De nieuwe poging is ontaard in een dwangmatig beleid om het amateurvoetbal met allerlei regels en voorschriften steeds meer in de richting van het betaalde voetbal te duwen.
Het is belachelijk dat er drie verschillende niveaus gecreëerd zijn om de overgang (lees de redding van de zwakkere clubs in het betaalde voetbal) te bewerkstelligen. De intentie van sommige clubs om te promoveren naar die nieuwe klasse is als het zoeken naar een fuik met aan het einde problemen (bekend of niet bekend).
Nu de consequenties van dit beleid hier en daar doordringen, ontstaat er oproer. De Koninklijke HFC kondigde een “Plakkaat van Verlatinghe” aan waarin de suggestie wordt gedaan om een wilde competitie te organiseren met uitsluiting van de inbreng van de bureaucratie van Zeist. Iedereen begrijpt wel dat dit gebaar symbolisch is, maar het is wel tekenend hoe op deze manier de KNVB met haar focus op het betaalde voetbal wordt ervaren.
In elk geval een bevestiging van mijn stelling: “De KNVB is niet meer van ons.”
Dries Weber
© Haaglanden Voetbal
The post De column van Dries Weber appeared first on Haaglanden Voetbal.