Steve Escalona (30) speelde maar één seizoen bij HVC’10, maar maakte een onuitwisbare indruk. Werd in juni zelfs speler van het jaar, maar heeft een toekomstdroom: het begeleiden van jonge Arubaanse spelertjes naar mogelijk een profloopbaan in Nederland. Hij vindt dat de ontwikkeling van Arubaanse spelers in Nederland is achtergebleven. Talent is er genoeg, begeleiding ontbreekt.
Tekst: Cees van der Pol
Je bent geboren op Aruba?
,,Ja, in 1987 in Oranjestad. Een heerlijk warm eiland om te wonen. Maar in 1999 emigreerden mijn ouders naar Zoetermeer. Ik heb daar mijn hele jeugd bij DSO gespeeld. Altijd wel in de verdediging, soms op het middenveld. In 2006 gingen mijn ouders terug, maar ik bleef hier achter, omdat ik toen dacht dat hier mijn toekomst lag.”
Bij welke Nederlandse clubs gespeeld?
,,Eerst bij Neptunus in Rotterdam. Ik was toen 19 jaar en alleen in Nederland. Daarna Tonegido, Haaglandia (toen een topper in het amateurvoetbal) en vandaar naar FC ’s-Gravenzande. Een echte doorbraak bleef uit.”
Waarom geen betaald voetbal?
,,Ik heb heel vaak last gehad van blessures. Kleine weliswaar, spierblessures en op den duur heb je er dan geen zin meer in. Eigenlijk had ik een paar jaar geleden het plezier in voetballen verloren. Ik heb toen al overwogen te stoppen, maar vrienden haalden me over om naar Wateringse Veld te gaan. Dat speelde echter wel erg laag en in het laatste jaar ging het mis.”
Een teleurstelling voor een nog relatief jonge speler?
,,Ja, want ik heb toch gespeeld voor goede, hoog spelende amateurteams als Neptunus, Tonegido, Haaglandia en FC s-Gravenzande. Sportief hoogtepunt vond ik voor mezelf Tonegido: kampioen geworden en gepromoveerd.”
En na Wateringse Veld ineens naar HVC’10?
,,Ik kende trainer Henk de Zeeuw. Die was een paar keer bij ons ingevallen, omdat we geen keeper hadden. Toen hij trainer in De Hoek werd, heeft hij mij en Daryl Semil aangesproken om bij HVC’10 te komen spelen. Hij zou me alle tijd gunnen om weer fit te worden. Ik twijfelde natuurlijk wel een beetje, wat kon ik verwachten?”
Dat is aardig gelukt, toch?
,,Ik trof een heel gemotiveerde groep aan met veel voetbaltalent. Niet trainen is er hier echt niet bij. Langzaamaan mocht ik fit worden. Uiteindelijk na een aantal wedstrijden in de basis. Lekker centrale verdediger met een paar topspelers voor me. Kon daardoor vaak mee naar voren komen. Het plezier ín het ‘spelletje’ kwam helemaal terug.”
Hoe paste je je aan in die kustploeg?
,,HVC’10 is echt een familieclub en ik ben zelf immers een familiemens. Ik mis mijn ouders die weer terug zijn gegaan naar Aruba. Maar ik werd erg goed opgevangen door de technischer staf, door de spelers, maar ook door het publiek. Aardige mensen, komen vaak kijken en daar heb ik leuke gesprekken mee gevoerd. Ik kon me op dat moment geen betere club wensen.”
Je werd zelfs speler van het jaar?
,,Ik was daar best trots op, toch een soort publieksprijs bij HVC’10. De tweede seizoenshelft ging het erg goed. Ik wil op deze plaats dan ook iedereen super bedanken voor wat ik hier heb meegemaakt. Van supporter tot medespeler. En ook nog eens kunnen spelen op een prachtig sportpark met echt gras…”
En dan ineens toch weg? Geen basisplaats meer?
,,Nee, joh. Ik heb altijd een toekomstdroom gehad. Er komen veel te weinig Arubaanse spelers door in het betaalde voetbal hier. Er is echt talent zat, maar het moet wel ontwikkeld worden. Ik heb me daarvoor altijd willen inzetten. Ik wil namelijk ook iets terugdoen voor Aruba. Met een andere voetballer, Raymond Baten(29), heb ik een Stichting opgericht om die droom te kunnen realiseren. De Stichting heeft een mooie naam: Latin-Caribe-Sport-Foundation. Raymond is een maatje van me, ook Arubaans international. (Met zelfspot : ‘Ik heb ook één interland gespeeld’). Hij speelt nu bij Quick Boys.”
Samen gaan jullie de jeugd beter begeleiden?
,,Wat is er nog mooier, als je én van voetbal houdt én van je moederland én van je familie? Ik ben een echte ‘familyman’. Ik mis mijn ouders (ze worden ook ouder) en mijn Arubaanse vrienden. Bovendien kreeg mijn vriendin een baan op het eiland aangeboden. Toen is ineens alles in de zomervakantie in een stroomversnelling geraakt. Een paar weken geleden heb ik de knoop doorgehakt. Ja hoor, terug naar m’n roots.”
Zo’n lovely Island in the sun: een voorgoed afscheid van Nederland dus?
,,Nee hoor. Ik zal nog regelmatig naar Nederland terugkeren om die jonge talenten hier te begeleiden. Dit jaar al hebben we een speler kunnen afleveren bij FC Twente. Over een aantal weken zal ik wel weer naar Nederland vliegen.”
Hoe reageerde Henk de Zeeuw?
,,Positief. Hij snapt dat het om mijn idealen gaat. Hij is zelf ook een voetbaldier. Voor zijn team en de club zelf is het natuurlijk jammer. We hebben dit jaar echt een goed elftal, zeker als iedereen na blessures en schorsingen weer terug is. Ze lopen ook niet met oogkleppen op, hoor. De meeste mensen hebben sportief en positief gereageerd. Ze gunnen mij mijn droom. Dat is natuurlijk wel erg fijn.”
Als je spelend lid blijft van HVC’10, kun je misschien nog eens invallen?
Lachend: ,,Ja, ik blijf heus lid en op Aruba kun je lekker trainen, maar er is hier bij HVC’10 talent genoeg. Dus meedoen zal niet meevallen. Ze hebben voldoende goede spelers en de jeugd komt ook door.”
Gaan ze meedoen om de titel?
,,Dat weet je niet. Het is een sterke afdeling met goede teams als bijvoorbeeld Te Werve, DSO, RCL, Valken ’68. Ze kunnen als ze in vorm zijn allemaal om de bovenste plaats strijden. Maar zoals ik het inschat, moet er minimaal een periodetitel in zitten. Daar grepen we net naast door die gestaakte wedstrijd. In het restant maakte ik mijn enige doelpunt van het seizoen. Dit jaar zie ik het wel zitten.”
Ziet men je nog terug?
,,Natuurlijk. Ik kom regelmatig terug naar Nederland voor de Stichting. Dan kom ik natuurlijk kijken en vanaf het fraaie zonneterras mijn ploeggenoten aanmoedigen. Wie weet een keertje invallen.”
Steve Escalona: een nog jonge Arubaan, die gek is op zijn familie, iets terug wil doen voor zijn land en op die manier ook nog een toekomstdroom kan realiseren. Daar kan iedereen vrede mee hebben. Dan is voetbal in de tweede klas zaterdag bijzaak, hoewel een leuke….
© Haaglanden Voetbal